بسم الله الرّحمن الرّحیم
یا الله ، یا محمّد ، یا علی یا فاطمه زهرا یا حسن یا حسین یا علی یا محمّد یا جعفر یا موسی یا علی یا محمّد یا علی یا حسن یا مهدی (عج) و تو ای ولی مان یا روح الله! و شما ای پیروان صادق شهیدان .
خدایا! چگونه وصیت نامه بنویسم در حالی که سراپا گناه و معصیت ، و سراپا تقصیر و نافرمانیم ؛ گرچه از رحمت و بخشش تو ناامید نیستم ولی ترسم از این است که نیامرزیده از دنیا بروم ؛ رفتنم خالص نباشد و پذیرفته درگاهت نشوم . یا رب! العفو . خدایا! نمیرم در حالی که از ما راضی نباشی . ای وای که سیه روی خواهم بود . خدایا! چقدر دوست داشتنی و پرستیدنی هستی! هیهات که نفهمیدم! یا اباعبدالله شفاعت. آه چقدر لذّت بخش است انسان آماده باشد برای دیدار ربّش! ولی چه کنم که تهیدستم . خدایا! تو قبولم کن! سلام بر روح خدا ، نجات دهنده ما از عصر حاضر ، عصر ظلم و ستم ، عصر کفر و الحاد ، عصر مظلومیت اسلام و پیروان واقعی اش . عزیزانم! اگر شبانه روز شکرگزار خدا باشیم که نعمت اسلام و امام را به ما عنایت فرموده باز کم است . آگاه باشیم که سرباز راستین و صادق این نعمت شویم . خطر وسوسه های درونی و دنیا فریبی را شناخته و بر حذر باشیم که صدق نیت و خلوص در عمل ، تنها چاره ساز ماست . ای عاشقان اباعبدالله! بایستی شهادت را در آغوش گرفت ، گونه ها بایستی از حرارت و شوقش سرخ شود و ضربان قلب تندتر بزند ؛ بایستی محتوای فرامین امام را درک و عمل نماییم تا بلکه قدری از تکلیف خود را شکرگزاری به جا آورده باشیم . وصیت به مادرم و خواهران و برادران و اهل فامیل ؛ بدانید اسلام تنها راه نجات و سعادت ماست ، همیشه به یاد خدا باشید و فرامین خدا را عمل کنید. پشتیبان و از ته قلب ، مقلّد امام باشید ، اهمیت زیاد به دعاها و مجالس یاد اباعبدالله و شهدا بدهید که راه سعادت و توشه آخرت است . همواره تربیت حسینی و زینبی بیابید و رسالت آنها را رسالت خود بدانید و فرزندان خود را نیز همانگونه تربیت دهید که سربازانی با ایمان و عاشق شهادت و علمدارانی صالح ، وارث حضرت ابوالفضل (ع) برای اسلام به بار آیند . از همه کسانی که از من رنجیده اند و حقی بر گردن من دارند ، طلب بخشش دارم و امیدوارم خداوند مرا با گناهان بسیار، بیامرزد. خدایا! مرا پاکیزه بپذیر . مهدی باکری
