آیت الله سبحانی می فرمود: اگر کسی بخواهد فرق بین روایات اهل بیت (ع) و روایات اهل سنت را در بحث خداشناسی ببیند و مقایسه کند به این دو کتاب توحیدی که نوشته شده است مراجعه کند: یکی کتاب توحید شیخ صدوق و دیگری کتاب توحید ابن خزیمه است. هر دو کتاب روایی بوده و استدلالی و عقلی نیستند و مولفان هر دو محدث بوده و در یک عصر می زیسته اند. در این مقایسه معلوم می شود که آن کجا و این کجا است. کتاب توحید مرحوم صدوق سراسر تنزیه است اما کتاب توحید خزیمه متاسفانه سراسر تشبیه و تجسیم است. این مساله خدمتی که اهل بیت (ع) به دین نمودند را با وجود آن همه فشار و مشکلات نشان می دهد. فخر رازی در جایی ابن خزیمه را گرفتار پریشان گویی و درباره کتاب او گفته است: هذا کتاب الشرک و لیس کتاب التوحید. اما باید به جناب فخر رازی گفت: آنچه ابن خزیمه آورده است همان است که در منابع دسته اول شما از قبیل صحیحین آمده است. در این باره به کتاب «سیری در صحیحین»، آیت الله نجمی مراجعه شود.
بشر هر اندازه درباره طبیعت با تخصص های مختلف مطالعه کند باز هم جای تحقیق و پژوهش دارد، اگر طبیعت نهایت ناپذیر به شمار می آید قرآن مجید هم نهایت ناپذیر است چون هر دو فعل خداوند متعال هستند.
طبیعت فعل تکوینی حق تعالی و قرآن فعل تشریعی خداوند است، قرآن فعل خدا است و هرچه بشر درباره آن تحقیق کند باز هم نهایت ناپذیر است
اصلاح رسم الخط به معنای تحریف قرآن کریم نیست، خط قرآن مقدس است اما رسم الخط آن تعبدی نیست، رسم الخط فعلی در خواندن مشکلات فراوانی دارد و باید برای آن چاره اندیشی شود.
آیت الله العظمی سبحانی:
اگر جامعه بتواند حضور حجت را تحمل کند او ظهور می‌کند. در روایات مربوط به شرایط ظهور آمده مردم باید برای ظهور به حد کمال برسند. امام زمان زمانی ظهور می‌کند که جامعه از نظام ها و سازمان های بشری مایوس هستند و منتظرند از عالم بالا فرجی بیاید.